Literatura

WÄtki

agniusza serwis - literatura w sieci, proza, feminizm, gender, queer ...

Tu można dawać swoje piosenki, wiersze itp xD
Więc ja jako pierwszy podam moją 1 prawdziwą piosenkę moja 1 więc jakaś ambitna nie jest :)

Tam gdzie wszystko się zaczęło,
tam gdzie przyszło życie,
tam gdzie wszystko dzieje się,
tam gdzie też się wszystko skończy.

To jest świat, to jest świat, zły, przebiegły, obrzydliwy, destrukcyjny, ale też jest dobry, przyjacielski, ale większość zły, więc rób co chcesz!

To jest miejsce które znasz,
nie zapomnisz nigdy, tu zabawa, lecz męczarnia,
możesz robić co chcesz, lecz też wiedz że to skończy się.

To jest świat, to jest świat, zły, przebiegły, obrzydliwy, destrukcyjny, ale też jest dobry, przyjacielski, ale większość zły, więc rób co chcesz!

Każdy kiedyś zejdzie z tąd,
prędzej czy później,
a czy kochać to,
to już twoja sprawa,
wszystko co byś chciał,
to wiedz że to jest!

To jest świat, to jest świat, zły, przebiegły, obrzydliwy, destrukcyjny, ale też jest dobry, przyjacielski, ale większość zły, więc rób co chcesz!, rób co chcesz!

'''To jest miejsce które znasz,
nie zapomnisz nigdy, tu zabawa, lecz męczarnia,
możesz robić co chcesz, lecz też wiedz że to skończy się.''
( i przypomniało mi się gimnazjum)
Treść mi się podoba chociaż piosenka dosyć smutna, łatwa w przekazie.
Nie mogę tylko skojarzyć rytmiki z tą piosenką jakoś ciężko mi ją dobrać do jakiegokolwiek rytmu ale to już inna kwestia.

To ja wrzucam wiersz który kiedyś napisałam ale poprawki zostały wprowadzone dzięki mojemu znajomemu.

Dziś przyszła do mnie
nie dała zapomnieć
zapukała do drzwi
Powiedziała: hej no stary,
przecież mnie znasz.

Nie wiem co mnie
wtedy podkusiło ,że
otworzyłem te drzwi,
może to jej oczy,
ten słodki uśmieszek
czy widok jej sam.

Wiedziała wtedy to samo co ja,
nie było drogi,
po której ta miłość by szła,
nie było ulotnej chwili
szeptu miłych słów,

jednak pamiętała o mnie
i przyszła w moje urodziny
tuż po jej wypadku który był z mojej winy.
Nie wiem do końca czego szukała
mojej obecności?
mojego wsparcia?
mojej cierpliwości?

Stała tuż przy mnie
do dzisiaj nie wiem
dlaczego los wybrał
mnie a nie Ciebie
w ostatniej sekundzie
mnie zasłoniłaś
kula przeszła przez Twoje serce,
ale mnie nie dosięgła...
Przedobry ten wiersz a co do moich piosenek to właśnie jest ich minus że nie ma muzyki :) a więc teraz moja druga piosenka :) a obie moje piosenki są napisane po nie ciekawych wydarzeniach ale ta 1 jest napisana szybko a ta co teraz jest była pisana przez kilka dni i potrafiłem opowiedzieć i opisać o czym jest każdą zwrotkę.

Cień nadchodzi
Cień ciemności
Krwawa walka o swe życie
Życie to jest walka, lecz walka nie jest życiem
Wiele ludzi chce z tym żyć i to trudną misją zwie się dziś.

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.

Ja już nie chcę o tym myśleć
Trzeba było by wpaść w trans
Na to jest wiele sposobów, lecz ja jeden tylko mam
Przestań myśleć już, wsłuchaj się w muzykę
Wsłuchaj się w muzykę.

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.

Trzeba by było szukać miłości
Zadanie jest trudne jak zawsze
W tym świecie jest mało miłości
A ty proszę ją spróbuj odnaleźć
Za to co szukasz, dostaniesz nagrodę
Ból serca może przeminąć i może przeminie.

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.

Moje prawdziwe serce czuje ból
Zdenerwowany tym wszystkim
Moje nerwy są wszystkim
co dzisiaj poczułem
Zdenerwowanie
Zdenerwowanie
Już koniec zabawy z tym życiem nieczystym
Dobranoc marzeniom trzeba powiedzieć
Lecz ja mam dwa serca.

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.

Cieszę się bardzo, że to się już stało
Że zło chce przeminąć
Nareszcie
Nareszcie
Chodź było już dobrze, już nirwana przybyła
To był sen
Pieprzony sen!

Teraz już wiem że zło nie odejdzie
Że to są marzenia o innym świecie, gdzie zło i dobro przynajmniej są równe
Mogę już tylko nadziei poszukać
Me serce nieprawdy zaczyna krwawić!

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.

Serce bólu mam po prawej stronie
Czuję ból
Czuję zło i nienawiść
Które kierują się w moją stronę.
Czy to już koniec?
Twoja piosenka zmotywowała mnie do napisania wiersza ale muszę go poprawić nim go zamieszczę. Na razie podam taki jeden jeszcze z bloga.

Spotkaliśmy się paradoksalnie,
na jej pogrzebie,
a ja wciąż
nie wiem po co
mnie wtedy znalazłeś,

Tęskniłeś za nią?
Te kilka łez
które już popłynęło
te kilka rzeczy
które już nie wrócą

Przegraliśmy nie ma
celu dzisiaj świętować,
o jeden ruch zbyt daleko
a Ty o tym wiedziałeś.
Czemu na to pozwoliłeś?
Ona zawsze była
zagubiona we wspomnieniach
Moich, Twoich, Swoich.
Nie dało to przewagi.

Znad kieliszka wina
dojrzałam Twoją łzę,
czego szukałeś, co planowałeś?
-Przecież nic nie straciłeś.
-Zamknij się.
-To tylko gra,
nie złość się tak.

Wstałeś, odstawiłeś kielich.
-Co teraz? Jej nie ma,
to powinno się zakończyć.
-Pewnie ktoś za nią dojdzie.
-Chce to teraz przerwać.
-Tylko Ty i ona wiecie
kto wtedy trzymał za broń.

Spojrzałeś na mnie z przestrachem
-Przecież nie byłaś to Ty.
-Czyli jest ktoś jeszcze.

Bardzo fajny wiersz ja swoje na razie muszę przepisać z kartki na kompa xD
Wrzucę jeszcze jeden teraz go napisałam. Tak jak czytam te wiersze to ostatnio nic radosnego nie napisałam tylko jakieś dramaty, może na wakacjach mi przejdzie.

Stałam za Tobą,
cień nas przysłaniał,
nawet nie wiem dlaczego,
nigdy się nie bałeś,
to miało być ostatnie uderzenie
lecz ostrza ponownie się spotkały
spłynęły krople krwi i łez
pamiętam co mi wtedy powiedziałeś
-Walcz do końca i się nie podawaj
Dziś patrzę za okno
z ponurym nastrojem
zaraz idę na cmentarz
by cię tam odwiedzić
rok już miną
od twojej śmierci
ostatnia walka była doskonałą
w żadnym momencie nie zawaliłeś
cały czas próbowałeś
jednak dać rady nie mogłeś
bo wszystko już z góry było ukartowane,
w realnym świecie rządzi pieniądz
dziwne chore układy
ty tu nie pasowałeś
zawsze z czystym sercem i
ze szczerymi myślami.
Piękny ten wiersz :) a swoje powinienem dać za jakiś czas
Mój najnowszy wiersz, 1 wers o życiu bez prawdziwych przyjaciół, 2 wers o spotkaniu prawdziwego przyjaciela, 3 wers o życiu z przyjacielem, a 4 wers jest o stracie a raczej o śmierci przyjaciela

Byłem sam pośród sztuczności,
Dostrzegłem nie prawdziwe zachowanie,
Kłamstwo było jednak normą,
To nie przyjaciele zrozumiałem.

Po tylu latach samemu,
Znalazłem w oddali prawdę,
Spostrzegłem pomocną dłoń przyjaciela,
Prawdziwe uczucie jego przyjaźni.

On jest szlachetnym człowiekiem,
Bez żadnych przykrych kłamstw,
Bezinteresownie pomaga w życiu,
Tak jak życie trwa.

Jego życie się skończyło,
Dlaczego przyjaźń krótko trwa,
Dlaczego straciłem prawdy świat,
Bez niego umrzeć czas.
To dobrze że poruszasz taką tematykę, żałuję tylko ,że szczerość i prawdziwość nie przetrwała. Znam ludzi którzy wolą pokazać metaforyczną maskę niż wysilić się i pokazać swoją osobę. Ale jak to mówią tak jest łatwiej, a potem większość z nich jest zdziwiona czemu ktoś ich okłamał.
To chyba cały paradoks tego wszystkiego, sami kłamiemy wszystkich a w efekcie końcowym jesteśmy zdziwieni ,że ktoś miał czelność zmienić prawdę. Wiersz na piątkę ;)
Niestety sam należę do takich ludzi ale moje usprawiedliwienia mogą być za słabe dla innych ludzi, ale to raczej by ukryć rzeczy których sam się brzydzę, bo osobom które lepiej znam i mogę zaufać w niektórych sprawach mogę im więcej o sobie powiedzieć , a do reszty jestem nieśmiały i z resztą nieufny i to bardzo ale czasami niestety mogę popełnić głupotę, co do wiersza to dzięki :)
Rozstaliśmy się w mroku tajemnicy
skrytej drzewami w pobliskim parku
czas nas poganiał nie chcąc się zatrzymać
to księżyc oświecał nam drogę powrotną.

Biegłem by się nie odwracać
nie patrzeć i nie przypominać
wielokrotne próby wymazania
Ciebie z pamięci
nigdy nie skutkowały.

Jak można opierać znajomość
na braku zaufania?
Bez chęci na kontynuację...
To co nas łączyło to jedynie wspomnienia.

Dziwne ale prawdziwe,
Nie chciane lecz szczere,
Zagmatwane choć dla
nas zrozumiałe,
i wciąż ścigał nas czas.

Lubił się kończyć
w miłych momentach
w chwilach które
nie raz myślami przedłużaliśmy.

Postawione jedno pytanie
mimo ,że nie wymówione
i wciąż to samo
widzę w twoich oczach
w gestach, zachowaniu
jedno pytanie
czy to co nas łączyło jeszcze kiedyś wróci?
Bardzo fajny wiersz^^
Ale mamy tu poetów XD Nie no, wiersze... kreatywne :3
Nudziło mi się, a na forum cisza, to wrzucę żeby pozostawić po sobie szczątki działalności;)

Szelest liści, świergot ptaków
tak powolnie płynie czas,
A za oknem
słońce już na horyzoncie
leniwie otwieram oczy
by ujrzeć twą twarz
ten zniewalający uśmiech
i barwę tęczówki.

Szelest liści, świergot ptaków
tak powolnie płynie czas,
A do mych drzwi
Zapukała nadzieja
podniosłam się w końcu
zaś wypadało wstać
i podjąć decyzje
przed szarym końcem

Szelest liści, świergot ptaków
tak powolnie płynie czas,
Spotkamy się wreszcie
Przez dręczące wspomnienia
Pełni niepewności
i uczuć sprzecznych
Obawy, strachu i radości

Szelest liści, świergot ptaków
tak powolnie płynie czas,
Niosąc za sobą historie
Tych wszystkich ludzi
Niezwykłych, szarych i martwych.

Super ci wyszedł może ja dam swój jak toś go przeczyta oczywiście^^
Ja na pewno przeczytam:)

Literatura

WÄ tki

agniusza serwis - literatura w sieci, proza, feminizm, gender, queer ...

WÄtki